| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Nominał |
złoty | ||
Emisja | |||
Mennica | |||
Data emisji |
1330 | ||
Opis fizyczny | |||
Masa |
3,48 g | ||
Średnica |
21 mm | ||
Materiał | |||
Stempel |
Aureus polonus – złota moneta wybita w 1330 r. w czasie panowania Władysława I Łokietka[1].
W starszych opracowaniach nazywano ją często dukatem i przypisywano jej rolę emisji pamiątkowej z okazji koronacji Władysława I Łokietka w 1320 r[1]. Z biegiem lat monecie zaczęto nadawać nazwę florena[2]. Z punktu widzenia XXI-wiecznego stanu wiedzy obydwie nazwy wydają się niepoprawne. W pierwszej połowie XIV wieku nazwa „dukat” była zastrzeżona dla złotych monet Wenecji i wówczas nie była w Polsce znana, gdyż dukaty weneckie wtedy do tej części Europy w ogóle nie napływały. Miano „floren”, choć bardziej prawidłowe, z kolei było zarezerwowane w XIV w. dla monet przedstawiających po obu stronach typ wenecki – lilię i postać św. Jana Chrzciciela[2][1]. Najprawdopodobniej w okresie, w którym aureus polonus został wybity, nosił on po prostu nazwę „złotego”[2].
Moneta nie odegrała w obiegu większej roli, choć jest jedyną monetą Władysława Łokietka i pierwszą od czasów Mieszka Starego, której można przypisać ogólnopolski, a nie krakowski charakter[2].