Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Bai Juyi
| |||||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Bai Juyi lub Bo Juyi[a] (ur. 772 w Xinzheng w prow. Henan, zm. 846 w Luoyangu[1]) – chiński poeta z czasów dynastii Tang, autor prawie 3000 utworów.
W wieku 28 lat zdał egzaminy urzędnicze i rozpoczął pracę w cesarskiej bibliotece; w roku 807 został członkiem Akademii Hanlin[1]. Na skutek intryg dworskich został w 814 roku złożony z zajmowanych urzędów i skazany na banicję do Jiujiangu. Powrócił do służby na dworze w 818 roku, obejmując stanowisko namiestnika Zhongzhou[1]. W późniejszym okresie był także namiestnikiem Hangzhou (822–824[2]) i Suzhou (825–827[3]), a od 829 do przejścia na emeryturę w 842 roku prefektem Luoyangu[1].
Według Bai Juyi poezja powinna odnosić się do rzeczywistości, a nie opisywać fikcyjne wydarzenia i miejsca. Nade wszystko powinna pełnić cele dydaktyczne[1]. W swoich utworach opisywał życie społeczne czasów w których żył, ukazując często niewygody codziennej egzystencji i ciężkie położenie najuboższych warstw.
Bai praktykował buddyzm chan, jego nauczycielem był Foguang Ruman[4].
<ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>- ↑ a b c d e Bai Juyi, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-05-09] (ang.).
- ↑ Xiaoshan Yang: Metamorphosis of the private sphere: gardens and objects in Tang-Song poetry. Cambridge: Harvard Univ Asia Center, 2003, s. 46. ISBN 978-0-674-01219-6. (ang.).
- ↑ Tony Barnstone, Ping Chou: The Anchor book of Chinese poetry. New York: Anchor Books, 2005, s. 166. ISBN 978-0-385-72198-1. (ang.).
- ↑ Dōgen: The shōbōgenzō, or, The treasure house of the eye of the true teachings. T. 1. Mount Shasta, California: Shasta Abbey, 1996, s. 168. ISBN 978-0-930066-17-8. (ang.).
Previous Page Next Page
