Branle (fr. branler, kołysać się) – grupa dworskich tańców z XV i XVI w.[1][2][3]
Wywodziły się z francuskiego branlera, chociaż mogły być znane od XIV w. i pochodzić od jeszcze starszej carole. Miały wiele lokalnych odmian, z których liczne należały do typu tańców „za przodkującymi”. Charakterystyczną cechą branle były ruchy kołyszące oraz towarzyszenie śpiewu[1].
Branle stały się bardzo popularne we Francji w XVI w., a później na dworach całej Europy. Były tańczone w tempie umiarkowanym, w zestawach grupowych i składały się z kilku figur.
Branle dzielą się na cztery podstawowe grupy:
Branle dały początek menuetowi[3].
Głównym źródłem informacji na temat tych tańców jest traktat Thoinota Arbeau Orchesographie.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Encyklopedia muzyki
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie DM
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Słowniczek muzyczny