Castorocauda | |||
Ji, Luo, Yuan & Tabrum, 2006[1] | |||
Okres istnienia: 164 mln lat temu | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Castorocauda | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
C. lutrasimilis Ji, Luo, Yuan & Tabrum, 2006 | |||
Gatunki | |||
|
Castorocauda – wymarły rodzaj ziemno-wodnego ssaka z rodziny Docodontidae w obrębie rzędu dokodontów (Docodonta). Castorocauda lutrasimilis żyła w jurze, ok. 164 mln lat temu.
Odkryty w 2004 roku na terenie Mongolii Wewnętrznej (Chiny). W skład znaleziska wchodził szkielet wraz z obrysem futra. Osiągał długość 40 cm i masę ciała 0,5 kg. Uzębienie wyraźnie wskazuje na drapieżny tryb życia. Zapewne odżywiał się wodnymi bezkręgowcami.
Etymologia nazwy rodzajowej: łac. castor, castoris „bóbr”, od gr. καστωρ kastōr, καστορος kastoros „bóbr”; łac. cauda „ogon”[1]. Epitet gatunkowy: łac. lutra „wydra”; similis, simile „podobny, przypominający”[1].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Ji&inni