Oficjalna fotografia portretowa Czang Kaj-szeka wykonana 18 maja 1955 roku, koloryzowane | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prezydent Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 20 maja 1948[1] |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Przewodniczący Rządu Narodowego Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 10 października 1928 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 10 października 1943 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Komisji Spraw Wojskowych | |
Okres |
od 15 grudnia 1931 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
funkcja utworzona |
Następca |
funkcja zniesiona |
Premier Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 4 grudnia 1930 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 9 grudnia 1935 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 20 listopada 1939 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 1 marca 1947 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Kuomintangu[2] | |
Okres |
od 12 maja 1936 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Czang Kaj-szek w 1945 roku, koloryzowane | |
tèjí shàngjiàng | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1909–1975 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca Akademii Wojskowej w Whampoa |
Główne wojny i bitwy |
rewolucja Xinhai |
Czang Kaj-szek, również Jiang Jieshi (chiń. 蒋介石, ur. 31 października 1887 w Xikou, zm. 5 kwietnia 1975 w Tajpej) – chiński wojskowy, polityk, działacz republikański i dyktator, tèjí shàngjiàng, prezydent w latach 1948–1975, premier w latach (1930–1931, 1935–1938, 1939–1945, 1947), współzałożyciel i lider prawego skrzydła Kuomintangu, po śmierci Sun Jat-sena przejął po nim schedę i sukcesywnie konsolidował władzę nad Chinami. Usiłował rozprawić się z watażkami, wdał się w wyniszczającą wojnę domową z komunistami, po czym stanął na czele odparcia inwazji japońskiej. Po zwycięstwie w II wojnie światowej raz jeszcze zmierzył się z komunistami Mao, lecz został pokonany i w 1949 roku wraz z resztkami sił oraz zwolennikami ewakuował się na Tajwan, gdzie podtrzymał istnienie Republiki Chińskiej i władał nią dożywotnio. W 1978 władzę na Tajwanie przejął jego syn, Chiang Ching-kuo.