Dialekt mazowiecki

Ten artykuł może zawierać twórczość własną lub niezweryfikowane informacje.

Pomóż Wikipedii poprawić artykuł na podstawie weryfikowalnych źródeł.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dialekt mazowiecki (dialekt mazowieski, gwara mazowiecka) – jeden z dialektów języka polskiego. Dialekt mazowiecki obejmuje pn.-wsch. oraz środkową część Polski i jest najbardziej odrębnym z dialektów polskich (poza kaszubskim uznawanym także za osobny język)^[1] i zarazem najbardziej ekspansywnym. W dialekcie mazowieckim występują mazurzenie oraz fonetyka międzywyrazowa nieudźwięczniająca (ubezdźwięcznienie spółgłosek przed samogłoskami w nagłosie następnego wyrazu). Z innych ważniejszych cech należy wymienić asynchroniczną wymowę spółgłosek wargowych palatalnych (zmiękczonych). Największą odrębnością fonetyczną charakteryzują się Kurpie. Cechy charakterystyczne to m.in.:

• wymowa grup głosek ke, ge jak kie, gie, a kę, gę jak ke, ge (np.: nogie, rękie, kedy, kerować),
• brak zmiękczenia głoski l (a więc: lytr, lysa, lymuzyna),
• w zakresie fleksyjnym – końcówkę narzędnika liczby mnogiej –mi wymawia się –my.

Obecnie rzadko używa się dialektu mazowieckiego, na Mazowszu mówi się przeważnie polszczyzną standardową.