Dietyloamina

Dietyloamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	N-etyloetanoamina
	Inne nazwy i oznaczenia
	dwuetyloamina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H11N
Inne wzory	CH3CH2NHCH2CH3, C2H5NHC2H5
Masa molowa	73,14 g/mol
Wygląd	przezroczysta, bezbarwna, łatwopalna ciecz
	Identyfikacja
Numer CAS	109-89-7; 20726-63-0 (octan); 6274-12-0 (bromowodorek); 660-68-4 (chlorowodorek)
PubChem	8021
SMILES
	CCNCC
InChI
	InChI=1S/C4H11N/c1-3-5-4-2/h5H,3-4H2,1-2H3
	InChIKey
	HPNMFZURTQLUMO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	0,707 g/cm³; ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	bardzo dobrze
	w innych rozpuszczalnikach
	etanol: bez ograniczeń
Temperatura topnienia	−50–−49,8 °C
Temperatura wrzenia	55–55,5 °C
logP	0,58
Kwasowość (pKa)	11,09
Napięcie powierzchniowe	19,85 g/s²
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H225, H332, H312, H302, H314
Zwroty P	P210, P280, P305+P351+P338, P310
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Żrący; (C)	Łatwopalny; (F)
Zwroty R	R11, R20/21/22, R35
Zwroty S	S1/2, S3, S16, S26, S29, S36/37/39, S45
Temperatura zapłonu	−28–−23 °C
Numer RTECS	HZ8750000
Dawka śmiertelna	LD50 500 mg/kg (mysz, doustnie)
	Podobne związki
Podobne związki	dimetyloamina
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dietyloamina – organiczny związek chemiczny, amina drugorzędowa.

Jest bardzo łatwopalna, rozpuszczalna w wodzie i etanolu.

Dietyloaminę otrzymuje się z amoniaku i etanolu. W wyniku reakcji powstają także etyloamina i trietyloamina. Dietyloamina używana jest jako czynnik antykorozyjny oraz przy produkcji gum, farb, leków i żywic.

Obrót dietyloaminą podlega kontroli, gdyż może ona być używana do produkcji nielegalnych substancji psychoaktywnych.

↑ ^a ^b ^c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ ^a ^b David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-184, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dietyloamina (nr 31730) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
↑ ^a ^b Diethylamine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-25] (ang.).
↑ ^a ^b Dietyloamina, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[FPX-1] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[CRC90-2] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-184, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[SA-3] Dietyloamina (nr 31730) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[CID-4] Diethylamine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-25] (ang.).

[CLI-5] Dietyloamina, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[1]

[3]

[2]

[4]

[5]

Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Dietyloamina

Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.