bóg dzikiej natury, winnej latorośli, teatru i wina | |
Rzymski posąg Dionizosa (Bachusa) z II w. n.e. | |
Inne imiona |
Bakchos, Bachus |
---|---|
Występowanie | |
Atrybuty | |
Wcielenie zwierzęce | |
Teren kultu | |
Nazwa święta |
Dionizje, Oschoforia |
Odpowiednik |
Liber (rzymski) |
Rodzina | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Dionizos (także Bakchos, Bachus; gr. Διώνυσος Diṓnysos, Διόνυσος Diónysos, Βάκχος Bákchos, łac. Dionysus, Bacchus) – w mitologii greckiej bóg płodności, dzikiej natury, winnej latorośli, teatru[1] i wina, reprezentujący jego upajający i dobroczynny wpływ. Syn Zeusa i śmiertelniczki Semele.
Kult Dionizosa przywędrował do Grecji z Tracji, około VI wieku p.n.e., choć jego imię w formie dopełniaczowej (di-wo-nu-so-jo) pojawia się już w zapisanych pismem linearnym B zabytkach mykeńskich z XIV-XIII w. p.n.e.[2] Ku czci tego boga odbywano uroczyste Dionizje i Oschoforia, a jego kult cechowały misteria (Eleuzynie) oraz orgiastyczne obrzędy, w których uczestniczyły bachantki.