Data i miejsce urodzenia |
ok. 1710 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
14 października 1740 |
Gatunki | |
Zawód |
Domenico Alberti (ur. ok. 1710 w Wenecji, zm. 14 października 1740 w Rzymie) – włoski kompozytor stylu galant[1], klawesynista i śpiewak.
Spopularyzował figurę akompaniamentu polegającą na szczególnym rozłożeniu akordu (nazwaną od jego nazwiska basem Albertiego), którą notorycznie stosował w swoich utworach klawesynowych[1], nie ma jednak pewności, czy to właśnie on był jej wynalazcą[2]. Ten rodzaj akompaniamentu stał się charakterystyczny dla faktury klawesynowej stylu galant, a następnie dla faktury fortepianowego klasycyzmu. Stosowali go jeszcze m.in. Haydn, Beethoven i Mozart.
Uczył się śpiewu i kontrapunktu u Antonia Biffiego i Antonia Lottiego (a kompozycji także u tego drugiego[2][3]). Służył u ambasadora Wenecji, Pietra Andrei Capelli, podczas jego pobytu w Hiszpanii ok. 1736, a następnie u markiza Giovanniego Carla Molinariego w Rzymie (na ten okres datuje się jego sonaty klawesynowe)[1]. Za życia ceniony był jako śpiewak (jego głosem miał się zachwycić słynny Farinelli[1]) i klawesynista (zdarzało mu się akompaniować samemu sobie[1]). Został pochowany w bazylice św. Marka w Rzymie.