Domicja

Domicja Lepida Starsza (Domitia Lepida Maior) występująca w źródłach najczęściej jako Domicja (Domitia, ur. 19 p.n.e.^{[potrzebny przypis]} – zm. czerwiec 59 n.e.) – córka Lucjusza Domicjusza Ahenobarba i Antonii Starszej^[1], była przedstawicielką rzymskiego rodu Domicjuszy Ahenobarbów. Spokrewniona z najpotężniejszymi osobami końca republiki i początków cesarstwa – była wnuczką triumwira Marka Antoniusza i Oktawii Młodszej siostry cesarza Augusta, kuzynką cesarzy Kaliguli i Klaudiusza, ciotką cesarzowej Messaliny i cesarza Nerona. Jej siostrą była Domicja Lepida Młodsza (Domitia Lepida Minor)^[2], a bratem Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus, ojciec cesarza Nerona.

Poślubiła Decymusa Hateriusza Agrypę, syna znanego mówcy i senatora Kwintusa Hateriusza. Agrypa został konsulem w 22 n.e., zmarł w 32 n.e. jako ofiara terroru rządów cesarza Tyberiusza. Syn Domicji i Agrypy Kwintus Hateriusz Antoninus został konsulem w 53 n.e., by później w latach 57–58 całkowicie roztrwonić swoje dziedzictwo. Drugim jej mężem był Kwintus Juniusz Blesus. Z tego małżeństwa pochodził Juniusz Blesus, legat w Galii w 69^[3]. W 33 n.e. poślubiła bogatego i wpływowego senatora Gajusza Sallustiusza Krispusa Pasjena, adoptowanego wnuka historyka Salustiusza. W 41 n.e. na żądanie cesarza Klaudiusza, Domicja i Krispus rozwiedli się, żeby ten ostatni mógł poślubić odwołaną właśnie z wygnania Agrypinę Młodszą. Krispus w ten sposób został ojczymem Lucjusza Domicjusza, późniejszego cesarza Nerona.

Domicja Lepida była silną, bogatą i wpływową osobistością w okresie panowania cesarzy Kaliguli, Klaudiusza i Nerona, rywalizującą o wpływy z Agrypiną Młodszą. Wymuszony rozwód z Krispusem zaostrzył wzajemna wrogość. W 55 n.e. wyzwoleńcy Domicji, Atymet i Parys, wystąpili z oskarżeniem Agrypiny o przygotowywaniu przewrotu przeciwko Neronowi, nie zdołali jednak tego dowieść^[4]. Bratanek Domicji, Neron, otruł ją w czerwcu 59 n.e. Przykutej do łóżka długotrwałym zatwardzeniem lekarze podali zabójczą dawkę środków przeczyszczających. Jeszcze nie całkiem zmarła, gdy jej testament został podarty, a majątek zabrany^[5][6].