Drewno pierwotne

Drewno pierwotne – martwa tkanka roślinna przewodząca wodę, powstała w wyniku podziałów miazgi (= kambium) pochodzącej z tkanek zarodka nasiona. Występuje u roślin jednoliściennych i dwuliściennych^[1].

U roślin wieloletnich drewno pierwotne razem z łykiem pierwotnym tworzy pierwotną tkankę przewodzącą. W korzeniu drewno pierwotne przybiera kształt „plusa”^[2]. W łodydze tworzy razem z łykiem pierwotnym trójkątne wiązki, które są ułożone koncentrycznie – drewno jest zawsze po wewnętrznej stronie. Między nimi znajduje się miazga wiązkowa (kambium wiązkowe, kambium łykodrzewne)^[1].

Pierwsze komórki drewna pierwotnego nazywane są protoksylemem. Komórki tej tkanki nie zawierają włókien drzewnych, są wąskie i delikatne, dzięki czemu ulegają rozciąganiu wraz ze wzrostem organu^[1]. Późniejsze komórki drewna pierwotnego różnicują się od walca osiowego i nazywane są metaksylemem. Ich średnica jest większa a w ścianach moją jamki^[2].