Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Efemerofit

Dziewanna rózgowata, we florze Polski efemerofit
Facelia błękitna, we florze Polski efemerofit

Efemerofit (łac. ephemerophyta, ang. ephemerophyte, z gr. ἐφήμερος „dzienny”, φυτόν „roślina”) – gatunek roślin obcego pochodzenia, który przypadkowo został zawleczony i – zwykle przejściowo – występuje we florze danego kraju lub obszaru[1][2]. Stosunkowo często efemerofity pojawiają się wokół miejsc przeładunku towarów, np. wokół portów, dworców kolejowych lub innych stacji przeładunkowych, a także wokół szkółek ogrodniczych i ogrodów botanicznych, w których uprawia się gatunki obce. Efemerofity zwykle nie mają możliwości przejścia całego cyklu rozwojowego w klimacie, w jakim się znalazły, dlatego w krótkim czasie zanikają[3].

Niektórym gatunkom jednak, czy to w wyniku skrzyżowania z rodzimymi gatunkami, czy też w wyniku pewnych przemian ewolucyjnych, udaje się czasami trwale zaaklimatyzować. Trwa to dość długo, np. czas potrzebny do pełnej aklimatyzacji (tzw. time lag – czas wyczekiwania) czeremchy amerykańskiej w Niemczech wyniósł 30 lat, zaś klonu jesionolistnego – 180 lat.

Według badań prof. K. Rostańskiego z 1986 w polskiej florze było 531 efemerofitów. Liczby te zmieniają się jednak ciągle. Efemerofity wraz z ergazjofigofitami tworzą grupę diafitów[3].

W tym ujęciu pojęcie efemerofity odnosi się tylko do historyczno-geograficznego podziału świata roślin. Niektóre źródła jednak rozszerzają pojęcie efemerofitów również na ich cykl życiowy i uznają go za synonim roślin efemerycznych (np. encyklopedia Wiem[4]).

  1. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 442, 468. ISBN 83-214-1305-6.
  2. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 17. ISBN 83-01-14342-8.
  3. a b Jan Kornaś, Anna Medwecka-Kornaś: Geografia roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13782-7.
  4. Efemerofity. Wiem. [dostęp 2011-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-05)].

Previous Page Next Page








Responsive image

Responsive image