Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Eiger

Eiger
Ilustracja
Eiger, widok od strony północno-zachodniej
Państwo

 Szwajcaria

Położenie

Berno

Pasmo

Alpy Berneńskie

Wysokość

3970 m n.p.m.

Wybitność

356 m

Pierwsze wejście

11 sierpnia 1858
Christian Almer, Peter Bohren i Charles Barrington

Położenie na mapie Alp
Mapa konturowa Alp, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Eiger”
Ziemia46°34′44″N 8°00′23″E/46,578889 8,006389

Eiger – szczyt w Alpach Berneńskich o wysokości 3970 metrów n.p.m. Jest najbardziej znaną górą w historii alpinizmu ekstremalnego. Wraz z Mönchem i Jungfrau tworzy trio (Dreigestirn) wielkich szczytów w północnej części Berner Oberland w Szwajcarii. Jego północna ściana znana jest pod kilkoma nazwami: Eigerwand, Nordwand lub Mordwand (Mordercza Ściana)[1] – ta ostatnia to nazwa, jaką zaczęto określać ją po wielu tragicznie zakończonych próbach jej zdobycia. Ma ona 1800 metrów wysokości i jest najwyższą spośród stromych ścian w Alpach i Europie. Ściana północna tworzy wraz z filarem Walkera na Grandes Jorasses i północną ścianą Matterhornu tzw. Tryptyk Alpejski. Jest też jedną z sześciu północnych ścian Alp (obok północnych ścian: Matterhornu, Grandes Jorasses, Petite Dru, Piz Badile i Cima Grande di Lavaredo) – ścian niezwykle trudnych i legendarnych wśród alpinistów[2].

W 1912 roku ukończono budowę kolejki zębatej na przełęcz Jungfraujoch (górna stacja na wysokości 3454 metrów n.p.m.), która biegnie przez kilka kilometrów we wnętrzu Eigeru. W dwóch miejscach zrobiono okna w północnej ścianie, umożliwiając obserwowanie jej z bliska. Pociąg zawsze się zatrzymuje w tych miejscach, aby turyści mogli skorzystać z punktów widokowych. Są to stacje „Eigerwand” (2865 metrów n.p.m.) i „Eismeer” (3150 metrów n.p.m.).

Pierwsze wejście: Charles Barrington oraz przewodnicy Christian Almer i Peter Bohren. 11 sierpnia 1858 o trzeciej rano wyruszyli z Wengernalp. Nie wspinali się dzisiejszą, „drogą normalną”, lecz prawie ostrzem grani północno-zachodniej, i na wierzchołku stanęli tuż przed południem. Zeszli kuluarem i wzdłuż flanki gdzie dziś prowadzi normalna droga zejścia.

  1. Hattingh, Garth: Najpiękniejsze drogi wspinaczkowe świata. [tłum. z ang. Stanisław Skoczeń i Piotr W. Cholewa], Wydawnictwo Stapis, Katowice 2000; ISBN 83-88212-03-6
  2. https://ipfs.io/ipfs/QmXoypizjW3WknFiJnKLwHCnL72vedxjQkDDP1mXWo6ucoview.php?sq=crain_ford&lang=pl&q=Great_north_faces_of_the_Alps.html (ang.)

Previous Page Next Page






Eiger ALS إيغير Arabic جبل ايجير ARZ Айгер BE Айгер Bulgarian Eiger Catalan Eiger (bukid sa Nasod nga Swiss) CEB Eiger Czech Eiger CY Eiger Danish

Responsive image

Responsive image