hrabina Richmondu | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
1182/84 |
Data i miejsce śmierci |
10 sierpnia 1241 |
Ojciec | |
Matka |
Eleonora Plantagenet zwana również Nadobną Dziewicą z Bretanii, Bretońską Damą oraz Perłą Bretanii (1182/84–10 sierpnia 1241) – najstarsza córka księcia Bretanii Godfryda II oraz Konstancji bretońskiej. Jako dziedziczka (wedle porządku nie-salickiego) ziem angielskich, andegaweńskich oraz akwitańskich od 1203 roku stanowiła potencjalne zagrożenie dla swojego stryja Jana bez Ziemi oraz kuzyna Henryka III, przez co była więziona od 1202 roku do śmierci. Fakt ten uniemożliwił jej objęcie władzy w księstwie Bretanii.
Podobnie jak cesarzowej Matyldy oraz Elżbiety York, jej prawo do tronu miało niewielkie poparcie wśród baronów. Istnieje osąd jakoby jej uwięzienie było jednym z "najbardziej nieuzasadnionych czynów króla Jana"[1][2]. Choć żyła dość wygodnie[3], formalnie wolna od oskarżeń[4] i poza celą[5], pozostawała więźniem stanu. Nie pozwolono jej wyjść za mąż, była uważnie strzeżona nawet po ukończeniu wieku uniemożliwiającego posiadanie potomstwa[6].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie fvp