Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 lutego 2012 |
Zawód |
aktor |
Lata aktywności |
1946–2006 |
Erland Josephson (ur. 15 czerwca 1923 w Sztokholmie, zm. 25 lutego 2012 tamże[1]) – szwedzki aktor, reżyser, scenarzysta i pisarz. W latach 1966–75 był dyrektorem Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie.
Największą sławę wśród międzynarodowej publiczności przyniosły mu role w filmach Ingmara Bergmana; zagrał w kilkunastu dziełach reżysera, były to m.in. w: Szepty i krzyki (1972), Sceny z życia małżeńskiego (1973), Jesienna sonata (1978), Fanny i Aleksander (1982). Pracował także z innymi cenionymi twórcami kina europejskiego; występował u Andrieja Tarkowskiego (Nostalgia, Ofiarowanie), Istvána Szabó (Hanussen), Teo Angelopoulosa (Spojrzenie Odyseusza). Wystąpił w roli Króla w inscenizacji Ingmara Bergmana Iwona, księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza w Królewskim Teatrze Dramatycznym w Sztokholmie, pokazanej w ramach jego gościnnych występów na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w październiku 1996.
Zmarł w wieku 88 lat; od dłuższego czasu zmagał się z chorobą Parkinsona.