Galia Zaalpejska

Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Galia Zaalpejska (łac. Gallia Transalpina) – kraina historyczna zamieszkana przez plemiona celtyckie i obejmująca obszar pomiędzy Alpami, Pirenejami i Renem.

Galia Zaalpejska była częścią większej krainy – Galii. Południowo-wschodnia część Galii Zaalpejskiej stała się prowincją rzymską w II wieku p.n.e., a resztę podbił Juliusz Cezar w latach 58-51 p.n.e., co opisał w De Bello Gallico.

Galia Zaalpejska została podzielona przez Augusta na następujące prowincje:

• Gallia Belgica, z której po klęsce w Lesie Teutoburskim wydzielono przylegające do właściwej Germanii – leżącej za Renem – osobne prowincje Germania Inferior i Germania Superior
• Gallia Lugdunensis
• Gallia Aquitania
• Gallia Narbonensis.

Centrum administracyjnym Galii było Lugdunum (obecnie Lyon), południowa część najwcześniej podbita i zromanizowana rządzona była z Narbo (Narbonne).