Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
George Gordon Byron
.jpg) Lord Byron (obraz Richarda Westalla) | |
| Imię i nazwisko |
George Gordon Noel Byron |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1788 |
| Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 1824 |
| Narodowość |
angielska |
| Język |
angielski |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
| |
George Gordon Noel Byron, 6. baron Byron, również lord Byron (ur. 22 stycznia 1788 w Londynie, zm. 19 kwietnia 1824 w Missolungi) – jeden z największych angielskich poetów i dramaturgów[1].
Jego życie obfitowało w skandale obyczajowe, podróże po Europie, podboje miłosne oraz równie liczne literackie przyjaźnie, z których najtrwalsza łączyła go z Percym Bysshe’em Shelleyem. W wieku 24 lat poeta zasiadł w Izbie Lordów, zajmując się polityką oraz problemami społecznymi i kulturalnymi, m.in. losem luddystów czy też sprawą marmurów Elgina.
Pomimo iż Lord Byron stał się z czasem najbardziej wpływowym pisarzem epoki romantyzmu, sam z nieskrywaną wrogością wypowiadał się na temat nowego pokolenia poetów, identyfikując się raczej z regresem, z tradycją oświeceniowego klasycyzmu spod znaku Alexandra Pope’a[2][3]. W przedmowach do swoich dramatów ujawniał wiarę w zasadę trzech jedności w teatrze oraz istnienie stałych, określonych i uporządkowanych reguł rządzących procesem tworzenia poezji. Również zagadnienie tzw. bohatera bajronicznego odnosi się do stosunkowo bardzo niewielkiej części jego twórczości i – wbrew narastającej legendzie – nie pozostaje w związku z prawdziwą osobowością samego autora[2].
Za jego magnum opus uznaje się obszerny poemat dygresyjno-heroikomiczny, Don Juan, nazywany jednym z największych arcydzieł literatury XIX wieku[1][4]. Utwór ten był często cytowany i naśladowany, m.in. przez amerykańskiego poetę Williama F. Smalla, autora poematu Guadaloupe: A Tale of Love and War. Przyczynił się też do reaktywowania mocno zapomnianej oktawy.
- ↑ a b Drugie pokolenie poetów romantycznych. W: Henryk Zbierski: Historia literatury angielskiej. Poznań: Oficyna Wydawnicza Atena, 2002, s. 148. ISBN 83-87422-04-5.
- ↑ a b G.G. Byron a zagadnienia konstrukcji bohatera romantycznego. W: Włodzimierz Szturc: Teoria dramatu romantycznego. Bydgoszcz: Wydawnictwo Homini, 1999, s. 104. ISBN 83-87933-05-8.
- ↑ Lord Byron (1788-1824). authorscalendar.info. [dostęp 2016-02-11]. (ang.).
- ↑ Magdalena Siwiec: Posłowie. W: George Gordon Byron: Giaur. Kraków: Zielona Sowa, 2003, s. 65. ISBN 83-7389-157-9.
Previous Page Next Page
