Gniazdowniki (ang. altricial species) – określenie gatunków zwierząt, których młode po narodzinach lub wykluciu nie są zdolne do samodzielnego życia i wymagają opieki rodziców, w związku z czym dłuższy czas spędzają w gnieździe. Gniazdowniki najczęściej rodzą się nagie (bez upierzenia lub sierści) i ślepe, czasami są pokryte rzadkim puchem lub włosem. Nie potrafią same zdobywać pożywienia i są całkowicie uzależnione od pomocy rodziców, którzy je ogrzewają i karmią[1].
Najczęściej wymienianymi gniazdownikami wśród zwierząt są ptaki. Do gniazdowników należą m.in. ptaki drapieżne, wróblowe, gołębiowate i dzięciołowate.
Gniazdownikami są także człowiek[2], gatunki gryzoni[3][4] jak i ssaków drapieżnych[4], a nawet ryb (głowacz białopłetwy)[5].
Gniazdowniki u ptaków wykluwają się na wcześniejszym etapie rozwoju osobniczego (zwłaszcza rozwoju mózgu) niż zagniazdowniki. Żółtko w jajach tych gatunków stanowi 15–27% masy.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Derrickson
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Hoogland2001
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Kościński
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie pan