Goliat (heb. גָּלְיָת Golyāṯ; arab. جالوت Ǧālūt) – opisany w Starym Testamencie olbrzymi filistyński wojownik pochodzący z miasta Gat. Według Biblii jego wzrost miał wynosić aż sześć łokci i jedną piędź (ok. 3 metrów). Zginął z ręki Dawida, który pokonał go wyrzuconym z procy kamieniem[1].
O postaci wspominają źródła starotestamentowe: Pierwsza[2] oraz Druga Księga Samuela[3], Pierwsza Księga Kronik[4] oraz Mądrość Syracha[5]. Goliat jest również opisany w Koranie.