Hawker Sea Hawk FGA.6 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
pokładowy samolot myśliwsko-bombowy |
Konstrukcja |
metalowy średniopłat |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
2 września 1947 |
Lata produkcji |
1951–1961 |
Wycofanie ze służby |
1969 (Wielka Brytania) |
Liczba egz. |
539 (+3 prototypy)[1] |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene 101 lub 103 |
Ciąg |
2268 kg/22,2 kN (Mk.1-4) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,89 m |
Długość |
12,09 m |
Wysokość |
2,64 m |
Powierzchnia nośna |
25,8 m² |
Masa | |
Własna |
4209 kg (FGA.6) |
Startowa |
6906 kg (FB.3) |
Paliwa |
1796 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. | |
Pułap praktyczny |
13 564 m |
Zasięg |
1287 km (dodatkowe zbiorniki)[3] |
Promień działania |
463 km (FGA.6)[2] |
Długotrwałość lotu |
3h 16' (dodatkowe zbiorniki)[2] |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 działka 20 mm bomby o masie do 908 kg (4 × 227 kg) lub wyrzutnie 20 npr 76 mm | |
Użytkownicy | |
Wielka Brytania, Indie, Holandia, RFN | |
Rzuty | |
Hawker Sea Hawk – brytyjski pokładowy samolot myśliwsko-bombowy z okresu po II wojnie światowej, skonstruowany w wytwórni Hawker Aircraft. Należał do pierwszej generacji brytyjskich odrzutowców; używany był operacyjnie w brytyjskim lotnictwie morskim Fleet Air Arm w latach 1953–1960, w tym podczas kryzysu sueskiego. Eksportowany ponadto do RFN i Holandii, a także Indii, gdzie był używany bojowo i służył do 1984 roku. Stanowił jednomiejscowy samolot o prostych skrzydłach, napędzany jednym silnikiem odrzutowym umieszczonym wewnątrz kadłuba, z dwoma dyszami po jego bokach. Wyprodukowano 539 egzemplarzy seryjnych, w kilku zbliżonych wersjach.