Imamat Kaukaski

Ten artykuł od 2016-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Imamat Kaukaski – państwo utworzone przez imamów Dagestanu podczas pierwszej połowy dziewiętnastego wieku na obszarze wschodniego Kaukazu, w celu walki z Rosją.

Imamat został założony w 1828 roku przez Mohammeda Ghazi, którego cztery lata później zastąpił Gazmat-bek. On z kolei w 1834 roku zamordowany został przez bandę, której przewodził Hadżi Murad, zaś władzę przejął imam Szamil. Pod jego przywództwem Imamat osiągnął szczyt potęgi. Obejmował tereny Dagestanu, Czeczenii i część Inguszetii. Szamil rządził imamatem aż do jego upadku w 1859 roku.

Po rewolucji bolszewickiej doszło do próby odtworzenia imamatu. Podjął się tego Najm ad-Din, syn imama Szamila. Rebelia została stłumiona przez bolszewików.