Miniatura Izabelli Jagiellonki w stroju wdowim, warsztat Lucasa Cranacha młodszego, 1555 | |
Sic fata volunt czyli „Los tak chce” | |
Królowa Węgier | |
Okres |
od 1539 |
---|---|
Jako żona | |
Koronacja |
23 lutego 1539 |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Regentka Królestwa Węgier | |
Okres |
od 1540 |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1519 |
Data i miejsce śmierci |
15 września 1559 |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo |
1. Zygmunt August 2. Zofia Jagiellonka 3. Anna Jagiellonka 4. Katarzyna Jagiellonka |
Mąż | |
Dzieci |
Izabela Jagiellonka, węg. Izabella királyné (ur. 18 stycznia 1519, zm. 15 września 1559) – królewna polska i księżniczka litewska, jako żona Jana Zápolyi (1539–1540) królowa Węgier, następnie królowa-regentka Węgier w imieniu małoletniego syna (1540–1551)[1]. Po zrzeczeniu się praw do korony węgierskiej w latach 1551–1556 nominalna[2] księżna na Ziębicach i Ząbkowicach oraz pani Opola w imieniu swego syna, Jana Zygmunta. Od 1556 do śmierci ponownie królowa Węgier (de facto tylko części wschodniej), sprawująca realną władzę w imieniu syna. Córka Zygmunta Starego, króla Polski, i Bony Sforzy, księżniczki mediolańskiej i baryjskiej.