Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Jerzy Ignacy Lubomirski

Jerzy Ignacy Lubomirski
Ilustracja
Jerzy Ignacy Lubomirski (portret autorstwa nieznanego artysty)
Herb
Szreniawa bez Krzyża Alternatywne nazwy Druszyna, Corrulus, Curvatura, Krzywaśnic, Krzywaśny
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1687
Kraków

Data i miejsce śmierci

19 lipca 1753
Rzeszów

Ojciec

Hieronim Augustyn Lubomirski

Żona

Marianna Lubomirska
Joanna Lubomirska

Dzieci

Teodor Hieronim Lubomirski
Marianna Anna Lubomirska
Józefa Zofia Lubomirska
Barbara Lubomirska
Franciszek Grzegorz Lubomirski
Adolf Lubomirski
Jerzy I. Lubomirski

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia)

Jerzy Ignacy Lubomirski, syn Hieronima Augustyna Lubomirskiego. (ur. 15 marca 1687[1] w Krakowie, zm. 19 lipca 1753 w Rzeszowie) , herbu Szreniawa bez Krzyża. Generał major wojsk koronnych[2], chorąży wielki koronny, pisarz polny koronny, generał wojsk saskich. Kandydował do korony siedmiogrodzkiej i polskiej po śmierci Augusta II Mocnego. Był uczniem słynnego Collegium Ressoviense. Ożenił się 6 stycznia 1718 z Marianną Bielińską, następnie 28 lutego 1737, z Joanną von Stein zu Jettingen. Pierwsza żona urodziła mu dwoje dzieci: Teodora i Mariannę a druga czworo: Adolfa, Józefę, Barbarę i Franciszka)[3]. Polski książę, polityk, wojskowy i działacz społeczny[1].

  1. a b Stanisław Nabywaniec, Sławomir Zych, Książę Jerzy Ignacy Lubomirski (1687-1753) i jego fundacje pobożne. (PDF), „Resovia Sacra. Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej”, Nr 9/10, Rzeszów: Diecezja rzeszowska, 2002, s. 140, ISSN 1234-8880,
  2. Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 292.
  3. Jerzy Ignacy Lubomirski na geni.com.

Previous Page Next Page