Jon Lord, 1976 | |
Imię i nazwisko |
John Douglas Lord |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 czerwca 1941 |
Data i miejsce śmierci |
16 lipca 2012 |
Instrumenty | |
Gatunki |
rock, rock progresywny, rock symfoniczny, hard rock, heavy metal, blues rock, muzyka poważna, jazz, jazz fusion |
Zawód | |
Aktywność |
1956–2012 |
Wydawnictwo | |
Zespoły | |
Deep Purple (1968–1976, 1984–2002) Whitesnake (1978–1984) Paice, Ashton & Lord (1977–1978, 2000) The Artwoods (1964–1967) The Flower Pot Men (1968) WhoCares (2011–2012) | |
Strona internetowa |
Jon Lord, John Douglas Lord (ur. 9 czerwca 1941 w Leicesterze, zm. 16 lipca 2012 w Londynie)[1] – brytyjski muzyk rockowy[2], członek zespołu Deep Purple (1968–2002), Paice, Ashton & Lord (1976–1977) i Whitesnake (1978–1984)[3].
W latach 1964–1967 grał także w grupie The Artwoods, która w kwietniu 1966[4] między innymi w Radomiu jako support grupy Billy Kramer & The Dakotas, jako jedna z niewielu zagranicznych gwiazd muzyki wystąpiła w Polsce. Z The Artwoods Lord nagrał płytę Art Gallery z 1966 roku. Lord po rozpadzie Deep Purple, wraz z perkusistą Ianem Paicem założył zespół PAL (Paice, Ashton, Lord) który okazał się efemerydą. Lord był jednym z najwybitniejszych współczesnych klawiszowców, wirtuoz organów Hammonda. Pierwszy muzyk rockowy, który dokonał udanego mariażu muzyki poważnej i popularnej na płycie Concerto for Group and Orchestra z 1969 roku. Jon Lord występował gościnnie na płytach wielu znanych wykonawców, m.in. The Kinks, Ashton, Gardner & Dyke, Nazareth, George’a Harrisona, Davida Gilmoura, Cozy’ego Powella i Alvina Lee. Od 2012 roku w Warszawie organizowane są koncerty z cyklu Memoriał Jona Lorda, mające na celu upamiętnienie muzyka.
Chorował na raka trzustki. Zmarł 16 lipca 2012 w Londynie w wyniku zatoru tętnicy płucnej[1].
W 2016 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[5].