Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Juho Paasikivi

Juho Paasikivi
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Juho Kusti Paasikivi

Imię i nazwisko po urodzeniu

Johann August Hellsten

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1870
Hämeenkoski

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1956
Helsinki

7. Prezydent Republiki Finlandii
Okres

od 8 marca 1946
do 1 marca 1956

Poprzednik

Carl Gustaf Mannerheim

Następca

Urho Kaleva Kekkonen

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Krzyż Wielki Orderu Krzyża Wolności – cywilny (Finlandia) Krzyż Wielki Orderu Lwa Finlandii Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Łańcuch z Gwiazdą Krzyża Wielkiego Orderu Sokoła (Islandia)

Juho Kusti Paasikivi (ur. 27 listopada 1870, zm. 14 grudnia 1956), właściwie Johann August Hellsten – polityk fiński, prezydent Finlandii w latach 1946–1956.

Absolwent prawa i historii Uniwersytetu w Sztokholmie, Uppsali i Lipsku, wykładowca prawa Uniwersytetu w Helsinkach, od 1907 był posłem do parlamentu, a rok później został ministrem finansów. Zrezygnował ze stanowiska w 1909 na znak protestu przeciwko rusyfikacji prowadzonej przez władze rosyjskie.

W 1918 na krótko objął urząd premiera niepodległego państwa fińskiego[1]. 14 października 1920 podpisał w Tartu (Estonia) układ pokojowy z bolszewikami. Od 1936 był ambasadorem w Szwecji. Odwołany w październiku 1939 r., przewodził fińskiej delegacji prowadzącej negocjacje ze ZSRR. Ponownie stanął na czele fińskiej delegacji w marcu 1940 r. po zakończeniu wojny z ZSRR, a następnie został ambasadorem w Moskwie. Zrezygnował z tej funkcji w marcu 1941 r. gdy stało się oczywiste, że Finlandia weźmie stronę Niemiec w zbliżającym się konflikcie III Rzeszy z ZSRR. Po trzyletniej przerwie w działalności dyplomatycznej na wiosnę 1944 r. przewodził delegacji fińskiej prowadzącej negocjacje pokojowe z ZSRR.

Od listopada 1944 r. do marca 1946 r. był premierem, a następnie objął urząd prezydenta[1], który sprawował do 1956.

  1. a b S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 306.

Previous Page Next Page