Kadaweryna

Kadaweryna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) pentano-1,5-diamina Inne nazwy i oznaczenia 1,5-diaminopentan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C5H14N2
Inne wzory	NH2(CH2)5NH2
Masa molowa	102,18 g/mol
Wygląd	bezbarwna lub jasnożółta oleista ciecz o silnym, nieprzyjemnym zapachu
Identyfikacja
Numer CAS	462-94-2
PubChem	273
DrugBank	DB03854
SMILES C(CCN)CCN
InChI InChI=1S/C5H14N2/c6-4-2-1-3-5-7/h1-7H2 InChIKey VHRGRCVQAFMJIZ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 0,873 g/cm³[1]; ciecz 0,9174 g/cm³ (0 °C)[2]; ciało stałe 0,869 g/cm³ (20 °C)[1]; ciecz Rozpuszczalność w wodzie bardzo dobra[2] Temperatura topnienia 9 °C[3] Temperatura wrzenia 178–180 °C[3][2][1] logP -0,49 Zasadowość (pKb) 3,15
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H314 Zwroty P P280, P305+P351+P338, P310 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Żrący (C) Zwroty R R34 Zwroty S S26, S36/37/39, S45 Temperatura zapłonu 62 °C[1][2] Numer RTECS SA0200000
Podobne związki
Podobne związki	putrescyna
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Kadaweryna (łac. cadaver ‘trup’, ‘zwłoki’), pentametylenodiamina, NH₂(CH₂)₅NH₂ – organiczny związek chemiczny z grupy diamin, jedna z protamin, amina biogenna będąca produktem dekarboksylacji aminokwasu lizyny, powstaje jako produkt metabolizmu bakterii, a także w procesie gnilnym białka według reakcji:

NH₂-(CH₂)₄-CH(COOH)-NH₂ (lizyna) → NH₂-(CH₂)₅-NH₂ (kadaweryna) + CO₂

Ma postać oleistej cieczy bez wyraźnej barwy. Należy do tzw. ptomain („trupich jadów”), ma silny, nieprzyjemny zapach rozkładających się zwłok i jest szkodliwa dla zdrowia (uszkadza układ krążenia). Działa stabilizująco na rybosomy.^{[potrzebny przypis]}

Kadaweryna i putrescyna zostały odkryte w 1885 roku w mikroorganizmach przez Ludwiga Briegera.