Kanem-Bornu

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „Kanem”. Zobacz też: Region Kanem w Czadzie.

Kanem-Bornu

700–1846
Flaga
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Ndżimi
Data powstania	700 (Kanem), 1380 (Bornu)
Data likwidacji	1893 (Bornu)
Władca	Kade Alunu (Kanem), Ali IV Dalatumi (Bornu)
Religia dominująca	Animizm, Islam
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Kanem-Bornu – państwo afrykańskie, istniejące od VIII do XIX w. w okolicach jeziora Czad. Jego nazwa jest połączeniem nazw dwóch państw: Kanem i Bornu, które następowały po sobie. Bornu uważane jest za kontynuację Kanem, ze względu na ciągłość władzy sułtańskiej w obu tych państwach. Sułtani z założonej w 800 roku dynastii Saif rządzili ponad 1000 lat.

Państwo Kanem powstało w VIII w. W XI w. jego władcy przyjęli islam. Szczyt potęgi królestwa przypada na wiek XII–XIII, gdy za panowania króla Dunama Dibbalami armia państwa miała liczyć 30 tysięcy wojowników. W XV w. centrum władzy przeniosło się ze wschodu, z Kanem, na zachód do Bornu, które rozwijało się już od XIV w. Zmiany te przyniosły znaczące korzyści państwu Kanem-Bornu. W XVI–XVII w. za panowania Idrisa Alumy ponownie stało się znaczącą potęgą w regionie.

Do jego upadku w XIX w. przyczyniły się najazdy ludów Fulbe.