Karmenta

Zobacz hasło Karmenta w Wikisłowniku

Karmenta (także Karmentis, Carmenta, Nikostrate, Temis, Telpusa, Timandra, Postuersa, Prorsa, łac. Carmentis, od carmen ‘magiczne zaklęcie’, ‘pieśń’) – w mitologii rzymskiej nimfa arkadyjska, kamena, wieszczka, bogini płodności.

Uchodziła za córkę greckiego boga Ladona^[1]. Uważano ją za matkę lub żonę Ewandra^[1][2][3][4]. Przed przybyciem do Italii miała w swojej ojczyźnie nosić imię Nikostrate, Temis, Timandra lub Telpusa^[1][2][5].

Przypisywano jej wynalezienie alfabetu. Wskazała Ewandrowi Palatyn jako miejsce osiedlenia się. Według legendy odmówiła udziału w ofierze składanej Herkulesowi podczas Ara Maxima i odtąd kobiety rzymskie nie uczestniczyły w tym święcie^[2].

Rzymianie czcili ją jako boginię wody, dzieci i płodności. Pod imieniem Prorsa lub Postuersa patronowała położnicom^[1][2]. U stóp Kapitolu, niedaleko od Porta Carmentalis (Bramy Karmentalskiej), znajdował się poświęcony jej ołtarz, a następnie wzniesiono w tym miejscu świątynię^[4][5][6][7]. Przedstawiana była jako młoda dziewczyna w wieńcu z bobu i z lirą w ręku^[8]. Ku czci bogini obchodzono święto Carmentalia^[4][7].