wielki książę Meklemburgii-Strelitz | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
---|---|
Ojciec |
Karol Ludwik Fryderyk Meklemburski |
Żona | |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
Karol II Ludwik Fryderyk (ur. 10 października 1741 w Mirow, zm. 6 listopada 1816 w Neustrelitz) – książę, a następnie wielki książę Meklemburgii-Strelitz. W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Pozostawała nią do 1806. W 1815 zostało członkiem Związku Niemieckiego (będącego luźną konfederacją państw).
Był szóstym dzieckiem (drugim synem) księcia Mirow – Karola Ludwika Fryderyka i jego żony Elżbiety Albertyny z Saksonii-Hildburghausen. Jego dziadkiem był książę Meklemburgii-Strelitz Adolf Fryderyk II.
Po śmierci stryja, księcia Adolfa Fryderyka III, 11 grudnia 1752 został następcą tronu. W latach 1776–1786 był gubernatorem Hanoweru (z nominacji szwagra Jerzego III). Kiedy zmarł jego starszy brat, książę Adolf Fryderyk IV, 2 czerwca 1794 został nowym monarchą. 28 czerwca 1815 Meklemburgia-Strelitz została podniesiona do rangi wielkiego księstwa.
Był odznaczony pruskimi orderami Orła Czarnego i Orła Czerwonego oraz rosyjskimi orderami św. Andrzeja i św. Aleksandra Newskiego.
18 września 1768 w Darmstadt poślubił landgrafiankę Hesji-Darmstadt Fryderykę Karolinę. Para miała dziesięcioro dzieci:
Jego drugą żoną była siostra Fryderyki, landgrafianka Szarlotta. Ich ślub odbył się 28 września 1784 w Darmstadt. Z tego związku miał jednego syna, Karola (1785–1837), generała i prezydenta Pruskiej Rady Państwa.