Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Klasztor w Poblet
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wspólnota autonomiczna | |
| Miejscowość |
|
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Data budowy |
od 1163 |
| Data zamknięcia |
XIX wiek (opuszczony) |
| Data reaktywacji |
1940 |
Położenie na mapie Katalonii  | |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
 41°22′51″N 1°04′57″E/41,380833 1,082500
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1991 |
Królewski Klasztor Najświętszej Marii Panny w Poblet (kat. Reial Monestir de Santa Maria de Poblet, hiszp. Real Monasterio de Santa Maria de Poblet,) uznawany jest za pierwowzór opactwa cysterskiego w Hiszpanii. Jest też panteonem królów Aragonii od Alfonsa II.
Znajduje się w powiecie Conca de Barberà (hiszp. Cuenca de Barberá), w gminie Vimbodí i Poblet w hiszpańskiej prowincji Tarragona (Katalonia). Pierwszy klasztor powstał z inicjatywy i pod patronatem hrabiego Barcelony Ramona Berenguera IV. W roku 1149 hrabia przekazał go cystersom z opactwa w Fontfroide.
Klasztor, wzbogacany przez przeróżne darowizny osiągnął największą świetność w XIV wieku. Upadek klasztoru nastąpił w roku 1835 na skutek przeprowadzonej wyprzedaży tak zwanych dóbr z martwej ręki. Klasztor został opuszczony. W roku 1930 rozpoczęto jego odbudowę. W roku 1935 znów zaczęto odprawiać liturgię, a w roku 1940 w opactwie pojawili się zakonnicy. Nie wszystkie pomieszczenia są dostępne dla zwiedzających. Część budynku objęta jest klauzurą i zamieszkana przez cystersów.
Na terenie klasztoru pochowano następujących władców Królestwa Aragonii:
- Alfonsa II Aragońskiego
- Jakuba I Zdobywcę[1]
- Piotra IV Aragońskiego i jego pierwsze trzy żony: Marię z Nawarry, Eleonorę Portugalską i Eleonorę Sycylijską
- Jana I Myśliwego i jego żony: Martę d'Armagnac i Jolante de Bar
- Marcina I Ludzkiego i jego pierwszą żonę Marię Lopez de Luna
- Ferdynanda I Sprawiedliwego i jego żonę Eleonore z Alburquerque
- Alfonsa V Aragońskiego
- Jana II Aragońskiego i jego żonę Joannę Enriquez
W roku 1991 klasztor został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
- ↑ Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 235. ISBN 83-85719-89-X.
Previous Page Next Page
