Kodeks karny (1932)

Kodeks karny z 1932 r., inaczej kodeks Makarewicza – polski kodeks karny, wprowadzony przez Prezydenta RP 11 lipca 1932.

Projekt kodeksu powstał w wyniku prac Komisji Kodyfikacyjnej. Określenie „kodeks Makarewicza”, którego używano w doktrynie, pochodziło od nazwiska jednego z jej członków i głównego współautora projektu – Juliusza Makarewicza. Łączył w sobie postulaty socjologicznej i klasycznej szkoły prawa, charakteryzował się nowatorską regulacją podżegania i pomocnictwa.

Wprowadzony został rozporządzeniem z mocą ustawy przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Uchylony został przez Sejm PRL III kadencji z dnia 19 kwietnia 1969, kiedy przyjęto kodeks karny Andrejewa^[1]. W mocy pozostał rozdział XI (art. 69–78) o nieletnich aż do uchwalenia ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich w 1982.

Kodeks został nazwany „jednym z największych osiągnięć kodyfikacji” w biogramie Makarewicza w Kurierze Galicyjskim z 16 marca 2013^[2].