Koriacy

Koriacy

нымылан

Koriacy, zdjęcie z 1901 roku
Populacja	8743 (2002)
Miejsce zamieszkania	Rosja
Język	koriacki, rosyjski
Religia	prawosławie zmieszane z szamanizmem
Pokrewne	Czukcze

Koriacy (нымылан) – lud zaliczany do paleoazjatyckch, zamieszkujący głównie Koriację, część Kraju Kamczackiego^[1]. Blisko spokrewniony z Czukczami.

Liczebność osób deklarujących przynależność do narodowości koriackiej wykazuje tendencję spadkową^[2]:

• 8942 – spis powszechny FSRR w 1989 r.;
• 8743 – spis powszechny Federacji Rosyjskiej w 2002 r.;
• 7953 – spis powszechny Federacji Rosyjskiej w 2010.

Jedynie połowa z nich używa własnego języka, pozostali posługują się rosyjskim.

Koriacy zamieszkują we wschodniej Syberii (Rosja), głównie półwysep Kamczatka w jego północnej części, gdzie w 1930 roku utworzono Koriacki Okręg Autonomiczny. Poza tym żyją w obwodzie magadańskim i Czukockim Okręgu Autonomicznym.

Od XVIII wieku wyznają prawosławie^[1], zachowali jednak liczne przeżytki poprzedniej religii – szamanizmu.

Koriacy tradycyjnie dzielą się na dwie grupy. Jedną z nich stanowią zamieszkujący w głębi lądu półkoczownicy, zajmujący się głównie hodowlą reniferów^[1]; w czasach ZSRR część z nich przeszła na życie osiadłe, prowadząc działalność gospodarczą w obrębie kołchozów, zaś po rozpadzie tego kraju i kryzysie gospodarczym powróciła do tradycyjnego trybu życia. Druga grupa Koriaków tradycyjnie prowadzi osiadły tryb życia, zamieszkuje stałe osiedla na wybrzeżu i zajmuje się głównie polowaniami na morskie ssaki i rybołówstwem^[1].