Letnie Igrzyska Olimpijskie 1896

I Letnie Igrzyska Olimpijskie

	IO 1900
Stolica igrzysk	Ateny  Królestwo Grecji
Liczba ekip	14
Liczba sportowców	245 (245 mężczyzn i 0 kobiet)
Liczba konkurencji	43 w 9 dyscyplinach
Otwarcie	6 kwietnia 1896
Oficjalne otwarcie	Jerzy I Grecki
Zamknięcie	15 kwietnia 1896
Stadion	Panathinaiko Stadio
Multimedia w Wikimedia Commons

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1896, oficjalnie znane jako Igrzyska I Olimpiady – wielosportowe zawody, które miały miejsce w Atenach od 6 do 15 kwietnia 1896 roku. Oficjalnego otwarcia dokonał król Grecji Jerzy. Były to pierwsze igrzyska olimpijskie od czasów starożytnych (cesarz Teodozjusz I Wielki w 393 roku wydał zakaz organizowania igrzysk^[1], m.in. przez szerzące się wówczas pogaństwo^[2]). Ateny wybrano na gospodarza igrzysk podczas kongresu zorganizowanego w czerwcu 1894 roku w Paryżu przez francuskiego historyka i pedagoga Pierre’a de Coubertina, pomysłodawcy nowożytnej idei olimpijskiej. Na tym samym kongresie utworzono również Międzynarodowy Komitet Olimpijski, którego pierwszym przewodniczącym został Grek Dimitrios Wikielas.

Pomimo wielu problemów, m.in. krótkiego czasu na przygotowanie obiektów sportowych, późno wysyłanych zaproszeń (te wysyłano do poszczególnych krajów dopiero w grudniu 1895^[3]) czy niedostatecznego rozpropagowania imprezy (niemal 70% uczestników to Grecy), igrzyska te uznano za bardzo udane^[4]. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk na stadionie Panathinaiko zebrało się około 80 tysięcy ludzi. W igrzyskach uczestniczyło 245 zawodników z 14 reprezentacji (zarówno liczba uczestników jak i liczba krajów jest sporna).

Najwięcej medali zdobył Hermann Weingärtner (sześć), zaś najwięcej złotych uzyskał Carl Schuhmann (cztery). Pierwszym finałem igrzysk był trójskok mężczyzn, w którym najlepszy okazał się Amerykanin James Connolly, który wyprzedził Francuza Alexandre’a Tuffèri^[a] i Greka Joanisa Persakisa^[b]. W igrzyskach mogli startować niemal wyłącznie amatorzy. Jedyną konkurencją przeznaczoną dla zawodowców był floret (szermierka). Wystąpiło tylko dwóch zawodników, a wygrał Grek Leonidas Pirgos, który został pierwszym od czasów starożytnych greckim mistrzem olimpijskim. W klasyfikacji drużynowej zwyciężyli Amerykanie, którzy zdobyli 11 złotych, 7 srebrnych i dwa brązowe medale. Gospodarze zajęli drugie miejsce, zdobywając 10 złotych, 17 srebrnych i 19 brązowych medali^[b].

Rywalizowano w dziewięciu dyscyplinach: gimnastyce, kolarstwie, lekkoatletyce, pływaniu, podnoszeniu ciężarów, strzelectwie, szermierce, tenisie i zapasach.

Po zakończeniu igrzysk niektórzy sportowcy byli za tym, aby igrzyska olimpijskie rozgrywać wyłącznie w Grecji. Coubertin jednak był temu przeciwny stwierdzając, że nowożytna olimpiada powinna odbywać się cyklicznie w różnych miejscach. Zgodnie z jego życzeniem drugie igrzyska miały miejsce w Paryżu, choć nie były one tak udane jak te w Atenach.