Lignina

Ten artykuł dotyczy związku chemicznego. Zobacz też: wata celulozowa (potocznie nazywana ligniną).

Zobacz hasło lignina w Wikisłowniku

Lignina, drzewnik^[1][2][3] – organiczny związek chemiczny, heterogenny polimer zbudowany głównie z monomerów alkoholu p−kumarylowego(inne języki) oraz jego pochodnych: alkoholu koniferylowego i synepinowego^[4]. Jeden z podstawowych składników drewna (obok celulozy i hemiceluloz), w którym występuje w ilości ok. 20%^[5]. Buduje ścianę komórkową (zwłaszcza wtórną) u roślin^[1][2] (stanowi 17–25% suchej masy drewna drzew liściastych oraz nawet 25–34% u drzew iglastych)^[1]. Jest nierozpuszczalna w wodzie^[2].

Jest drugim (po celulozie) najpowszechniejszym związkiem organicznym występującym na Ziemi. Pomimo tego, nie ma ona szerokiego zastosowania w przemyśle. Jest stosowana głównie jako opał lub nawóz. Wykorzystuje się ją niekiedy także do produkcji płyt wiórowych i laminowanych, jako składnik żywic fenolowych oraz lepiszcze w linoleum^[1].

Eliminacja ligniny (fachowo zwana delignifikacją) przy pomocy wodorotlenku sodu, siarczku sodu lub dwutlenku siarki jest jednym z procesów w produkcji papieru^[1].

Rozkład ligniny przeprowadzają grzyby, powodując białą zgniliznę drewna^[6]. Najbardziej typowymi monomerycznymi produktami rozkładu ligniny są wanilina^[1] i kwas wanilinowy.