Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Lubsza (rzeka)

Lubsza
Ilustracja
Lubsza
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. lubuskie

Rzeka
Długość 68,26 km
Powierzchnia zlewni

914,1 km²

Źródło
Miejsce Olbrachtów
Wysokość

180 m n.p.m.

Współrzędne

51°36′49,3″N 15°05′27,2″E/51,613700 15,090900

Ujście
Recypient Nysa Łużycka
Miejsce

Gubin

Wysokość

ok. 42 m n.p.m.[1]

Współrzędne

51°57′22″N 14°43′06″E/51,956111 14,718333

Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „ujście”

Lubsza (Lubica[2]) – rzeka, prawy dopływ Nysy Łużyckiej[3] o długości 68,26 km i powierzchni dorzecza 914,1 km².

Rzeka płynie w województwie lubuskim. Jej źródła znajdują się we wsi Olbrachtów na skraju Wzniesień Żarskich. Płynie przez rozległe łużyckie lasy sosnowe i bagniste doliny. Początkowo płynie dość wartko w kierunku północnym. Między Jasieniem a Lubskiem skręca na zachód[4]. Przepływa przez Olbrachtów, Miłowice, Suchleb, Lipinki Łużyckie, Brzostową, Lipsk Żarski, Jasień, Lubsko, Mierków, Ziębikowo, Jałowice, Starosiedle, Gębice, Stargard Gubiński, Czarnowice, Pleśno, Żenichów i Gubin, gdzie uchodzi do Nysy Łużyckiej.

Prawobrzeżne dopływy Lubszy stanowią Golec, Kanał Młyński (Ług), Kurka, Sienica, Uklejna i Żeleźnik, a lewobrzeżne Jeziorna (Pstrąg), Makówka, Rzeczyca (Tymnica) i Śmiernica.

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1435 jako Lobischa od łużyckiego wyrazu "luby" – miły. Później nazwa ewoluowała: Lubost, Lubist, Lubst. Do dziś w Gubinie rzekę nazywa się Lubicą. W przeszłości niepozorna Lubsza powodowała wielokrotnie groźne powodzie, m.in. w latach: 1595, 1609, 1613, 1625, 1654, 1675, 1713, 1749, 1785, 1894, 1926, 1930, a później także w latach 1948, 1957, 1974, 1981. Mechanizmem powodującym stosunkowo częste rozlewanie się wód Lubszy u jej ujścia jest próg wodny rzeki głównej – Nysy Łużyckiej[4]. Spływ jej jest wolniejszy, co przyczynia się do spiętrzania wód w jej dopływach[5]. Uregulowania biegu doczekała się dopiero przy okazji budowy uruchomionej 1 września 1847[6] Kolei Dolnośląsko-Marchijskiej – jednej z pierwszych linii kolejowych w Niemczech, łączącej stolicę PrusBerlin ze stolicą Dolnego ŚląskaWrocławiem[7].

Obecnie mocno zanieczyszczona; sytuacji nie poprawiło nawet wybudowanie oczyszczalni w Lubsku, jako że jedynie część ścieków miejskich do niej trafia. Pozostała część kanalizacji odprowadza je bezpośrednio do rzeki bez jakiegokolwiek oczyszczenia.

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie geoportal
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie geoportaln
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie hydronimy p
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. a b Ryszard Pantkowski, Gubin, s. 44.
  5. Ryszard Pantkowski, Gubin, s. 46.
  6. Klee i Scheingraber 1992 ↓, s. 48.
  7. Niederschlesisch-Märkische Eisenbahn. Brockhaus' Kleines Konversations-Lexikon

Previous Page Next Page






Lubsza (suba) CEB Lubsza (flod) Danish Lubsza (Fluss) German Lubsza (river) English Lubsza (flod) Swedish 盧布沙河 Chinese

Responsive image

Responsive image