Ludwik de Bourbon

Ten artykuł należy dopracować:

od 2009-08 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
brak potwierdzeń bibliograficznych.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludwik de Bourbon

książę Burbonii
Okres	od 1327 do 29 stycznia 1342
Dane biograficzne
Dynastia	Burbonowie
Data urodzenia	1279
Data śmierci	29 stycznia 1342
Ojciec	Robert z Clermont
Matka	Beatrycze Burgundzka
Żona	Maria d'Avesnes
Dzieci	Piotr I, Joanna, Małgorzata, Maria, Filipa, Jakub, Jakub I, Beatrycze
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwik de Bourbon (fr. Louis I de Bourbon), zwany także Kulawym (fr. le Boiteux) (1279 - 29 stycznia 1342) - książę Burbonii, hrabia Clermont i La Marche, najstarszy syn Roberta z Clermont i Beatrycze Burgundzkiej, dziedziczki Burbonii.

Był marnym dowódcą, walczył w bitwie pod Courtrai (1302) i bitwie pod Mons-en-Pévèle (1304). Jako jeden z pierwszych feudałów rzucił się do ucieczki pod Courtrai, co przesądziło o klęsce francuskiego rycerstwa. Był blisko związany z dworem ostatnich Kapetyngów, w 1312 został mianowany wielkim pokojowcem Francji, a w 1327 parem Francji. W 1327 król Karol IV zmusił go do oddania koronie hrabstwa Clermont w zamian za hrabstwo La Marche i podniesienie rodziny Bourbon do rangi książąt. W 1331 Clermont i tak wróciło do rąk Ludwika.

Ludwik był protoplastą dynastii Burbonów. Prawdopodobnie cierpiał na zaburzenia psychiczne, często przechodził załamania nerwowe. Chorobę odziedziczył po nim jego najstarszy syn i jego dzieci np. Joanna de Bourbon, przyszła królowa Francji, matka króla Karola VI Szalonego.