Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Martin B-10
 B-10 w trakcie rutynowego lotu ćwiczebnego z bazy lotniczej Maxwell | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Peyton M. Magruder |
| Typ |
ciężki bombowiec |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Liczba egz. |
121 B-10 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × Wright R-1820-30 (G-102) „Cyclone” |
| Moc |
2x 578 kW |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
21,5 m |
| Długość |
13,6 m |
| Wysokość |
4,7 m |
| Powierzchnia nośna |
63 m² |
| Masa | |
| Własna |
4 391 kg |
| Startowa |
7 440 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
343 km/h |
| Prędkość przelotowa |
310,6 km/h |
| Wznoszenie maks. w locie poziomym |
420 m/min |
| Pułap praktyczny |
7 380 m |
| Zasięg |
1 996 km |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji |
106 kg/m² |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3x Karabin maszynowy Browning M1919, kaliber 0.30 | |
| Użytkownicy | |
| Korpus Powietrzny Armii Stanów Zjednoczonych Tureckie Siły Powietrzne Argentyńskie Siły Powietrzne Królewskie Holenderskie Siły Lotnicze Armii Indii Wschodnich[1] | |
| Rzuty | |
| |
Martin B-10 – pierwszy w całości metalowy jednopłat bombowy przyjęty do operacyjnego użytkowania przez Korpus Powietrzny Armii Stanów Zjednoczonych w 1934 r.[2] Był to również pierwszy masowo produkowany bombowiec którego osiągi przewyższały możliwości współczesnych mu samolotów myśliwskich[3]. Znany również pod eksportowym oznaczeniem Martin Model 139.
B-10 służył również jako baza zabudowy do modeli B-12, B-13, B-14, A-15 oraz O-45.
- ↑ Broshot, James A. „Dutch Air Force Order of Battle in the Dutch East Indies, 30 November 1941.” Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941-1942. [dostęp: 17 lipca 2011].
- ↑ Jackson 2003, p. 246.
- ↑ Eden and Moeng 2002, p. 931.
Previous Page Next Page
