Awers Navy Medal of Honor | |
Awers Army Medal of Honor | |
Awers Air Force Medal of Honor | |
Baretka | |
Ustanowiono |
16 grudnia 1861 |
---|---|
Kruszec |
90% złota |
Wydano |
3466 |
Powyżej |
brak |
Równorzędne |
brak |
Poniżej |
Krzyż Wybitnej Służby |
Medal Honoru (ang. Congressional Medal of Honor – Medal Honoru Kongresu) – najwyższe odznaczenie wojskowe w Stanach Zjednoczonych, nadawane współcześnie przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych w imieniu Kongresu, za wyjątkowe akty odwagi i męstwa z narażeniem życia, z przekroczeniem granic oraz ponad obowiązki. Medal przyznawany jest w trzech wersjach: Navy Medal of Honor (amerykańska marynarka wojenna), Army Medal of Honor (armia amerykańska) oraz Air Force Medal of Honor (amerykańskie siły powietrzne).
Ustanowiony przez sekretarza marynarki Gideona Wellesa 16 grudnia 1861 roku jako Navy Medal of Honor (Medal Honoru Marynarki Wojennej), jest dziś najstarszym nieprzerwanie nadawanym amerykańskim odznaczeniem. 21 grudnia 1862 roku prezydent Abraham Lincoln podpisał ustawę Kongresu Stanów Zjednoczonych, ustanawiającą Medal Honoru Marynarki Wojennej najwyższym amerykańskim odznaczeniem. Medal ten został jednak przewidziany początkowo wyłącznie dla żołnierzy marynarki niebędących oficerami. Pierwsze Medale Honoru zostały przyznane 3 kwietnia 1862 roku. Wersja marynarki przeznaczona jest również dla piechoty morskiej i straży wybrzeża. W 1915 roku, Kongres upoważnił Prezydenta do odznaczania Medalem Honoru także oficerów marynarki, korpusu piechoty morskiej oraz straży wybrzeża, którzy wyróżnili się w bitwie lub zaprezentowali nadzwyczajny heroizm w swoim zawodzie.
Odpowiednik Medalu Honoru dla wojsk lądowych – Army Medal of Honor – został zaakceptowany 12 lipca 1862 roku przez sekretarza wojny Edwina Stantona, zaś Air Force Medal of Honor został zaaprobowany w 1960 roku.