Mierzeja – półwysep, rodzaj kosy cechujący się tym, że całkowicie lub w znacznym stopniu odcina przybrzeżny fragment morza od reszty akwenu morskiego[1][2].
Jeśli odcięcie nie jest pełne i istnieje niewielkie połączenie (cieśnina) między zbiornikiem macierzystym a nowo powstałym, taki odcięty fragment morza nazywa się zalewem, natomiast gdy mierzeja oddziela całkowicie fragment morza (łączy dwa punkty wybrzeża), taki zbiornik staje się jeziorem przybrzeżnym (limanowym)[1].
Formy mierzejowe powstają w wyniku działania prądów przybrzeżnych lub w efekcie migracji podwodnych piaszczystych nasypów podczas transgresji morza (na obszary pierwotnie lądowe)[2]. Zaliczane do nich bywają tombola[3][4].
Mierzeje występują na wybrzeżu Bałtyku (Wiślana, Łebska, Kurońska, Helska)[1][2], ale znane są też z innych mórz, np. Mierzeja Arabacka.