Przed rokiem 1848 kierownikami duńskiej polityki zagranicznej byli nadsekretarze-prezydenci tak zwanej „niemieckiej kancelarii” („Tyske Kancelli”), powstałej w 1523 roku i zwanej „niemiecką”, ze względu na używanie języka niemieckiego podczas obrad. W 1806 roku zmieniono jej nazwę na „Slesvig-Holstenske Kancelli'”, a w 1848 na „Danske Kancelli”, gdyż zaczęto używać języka duńskiego.