Morze Karskie

Morze Karskie

Morze Karskie: ujścia Obu i Jeniseju
Kontynent	Azja
Państwa	Rosja
Powierzchnia	880 tys. km²
Średnia głębokość	110 m
Największa głębia	620 m
Zasolenie	8-30‰
Temperatura	zima: do –1,8 °C lato: 2–6 °C °C
Typ morza	otwarte
Wyspy	Wyspa Biała Olenij Archipelag Nordenskiölda
Położenie na mapie Arktyki Morze Karskie
74°49′55″N 71°18′43″E/74,831944 71,311944
Mapa Morza Karskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

Zobacz hasło Morze Karskie w Wikisłowniku

Morze Karskie^[1] (ros. Карское море, Karskoje morie) – część Oceanu Arktycznego, morze szelfowe u północnych wybrzeży Azji, między wyspami Nowej Ziemi i archipelagami Ziemi Franciszka Józefa i Ziemi Północnej.

Przez morze wiedzie „Północna Droga Morska”, która stanowi część Przejścia Północno-Wschodniego z Oceanu Atlantyckiego na Ocean Spokojny. Szlak zyskał na znaczeniu po odkryciu dużych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w rejonie rzek Ob i Jenisej.

Morze Karskie postaje skute lodem przez dziewięć miesięcy w roku, przez co przez wieki jawiło się Europejczykom jako nieżeglowne. Przebył je w 1878 roku Adolf Erik Nordenskiöld (1832–1901), który jako pierwszy pokonał Przejście Północno-Wschodnie w latach 1878–1879.

W okresie od lat 60. XX. do początku lat 90. XX w. najpierw Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, a po jego upadku Rosja regularnie deponowały w morzu odpady promieniotwórcze. Obecnie (2021) Rosja planuje wydobycie najbardziej radioaktywnych materiałów.