Nancy Pelosi (2024) | |
Pełne imię i nazwisko |
Nancy Patricia D’Alesandro Pelosi |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1940 |
Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 3 stycznia 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Paul Ryan (R) |
Następca |
Kevin McCarthy (R) |
Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 4 stycznia 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Dennis Hastert (R) |
Następca |
John Boehner (R) |
Liderka mniejszości Izby Reprezentantów | |
Okres |
od 4 stycznia 2011 |
Poprzednik |
Kevin McCarthy (R) |
Następca |
Kevin McCarthy (R) |
Członkini Izby Reprezentantów z 12. okręgu stanu Kalifornia | |
Okres |
od 3 stycznia 2013 |
Poprzednik |
Jackie Speier (D) |
Członkini Izby Reprezentantów z 8. okręgu stanu Kalifornia | |
Okres |
od 3 stycznia 1993 |
Poprzednik |
Ron Dellums (D) |
Następca |
Paul Cook (D) |
Członkini Izby Reprezentantów z 5. okręgu stanu Kalifornia | |
Okres |
od 2 czerwca 1987 |
Poprzednik |
Sala Burton (D) |
Następca |
Bob Matsui (D) |
Odznaczenia | |
Nancy Patricia D’Alesandro Pelosi (ur. 26 marca 1940 w Baltimore[1]) – amerykańska polityk Partii Demokratycznej pochodzenia włoskiego. Członkini Izby Reprezentantów od 1987.
Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w latach 2007–2011 i 2019–2023; pierwsza i jak dotąd jedyna kobieta na tym stanowisku[1]. Jako spiker Izby Reprezentantów była druga w kolejności w linii sukcesji prezydenckiej, bezpośrednio po wiceprezydencie Stanów Zjednoczonych[2][3].
Zasiada w Kongresie 17. kadencję. Reprezentuje 12. okręg wyborczy w Kalifornii, który obejmuje ok. 4/5 hrabstwa San Francisco. Wcześniej reprezentowała okręgi 8. i 5. w Kalifornii. Od 2003 przewodniczy Partii Demokratycznej w Izbie Reprezentantów, pełniąc rolę whipa mniejszości (2002–2003) oraz przywódcy mniejszości Partii Demokratycznej w Kongresie w latach 2003–2007 i 2011–2019, kiedy był on kontrolowany przez Partię Republikańską[1].
Była jednym z głównych przeciwników inwazji na Irak w 2003 oraz próby prywatyzacji systemu Social Security przez administrację George’a Busha w 2005[4]. Podczas pierwszej kadencji jako spiker doprowadziła do uchwalenia wielu przełomowych ustaw, m.in.: Patient Protection and Affordable Care Act, Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, Don’t Ask, Don’t Tell Repeal Act[5] oraz stymulantów ekonomicznych, które miały na celu zmniejszyć wpływ kryzysu finansowego z lat 2007–2009.
Utraciła stanowisko spikera w styczniu 2011, po wyborach do Kongresu USA w 2010, zachowała jednak funkcję przewodniczącej Partii Demokratycznej. Na stanowisko spikera powróciła w styczniu 2019 po wygranych przez demokratów wyborach w 2018[6][7]. Stała się przez to pierwszym spikerem od 1955, który powrócił na swoje stanowisko (poprzednim był Sam Rayburn)[8]. 3 stycznia 2021 została wybrana na kolejną kadencję[9].
24 września 2019 ogłosiła wszczęcie śledztwa w sprawie impeachmentu prezydenta Donalda Trumpa[10][11].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie :27
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie :28