National Park Service (Służba Parków Narodowych) – biuro należące do Departamentu Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych (U.S. Department of the Interior)[1].
Szefem tej służby jest dyrektor nominowany przez prezydenta i zatwierdzany przez Senat[1]. Jej zadaniem jest dbanie o zasoby naturalne i historyczne kraju w taki sposób, by mogły służyć w nienaruszonym stanie także przyszłym pokoleniom. Została ustanowiona na mocy aktu prawnego Kongresu Stanów Zjednoczonych podpisanego przez prezydenta Woodrowa Wilsona 25 sierpnia 1916. W 2006 budżet National Park Service wynosił 2,256 miliarda dolarów.
Obszar będący w gestii National Park Service podzielony jest na 390 tzw. jednostek (ang. units) o łącznej powierzchni prawie 340 tysięcy km². Agencja zarządza wszystkimi parkami narodowymi, a także licznymi innymi jednostkami, do których należą pomniki narodowe, pola bitew, parki wojskowe, parki historyczne, miejsca historyczne, brzegi jezior, tereny rekreacyjne, rzeki widokowe, szlaki, a także Biały Dom. Dodatkowo, National Park Service zarządza dziewiętnastoma z dwudziestu czterech tras wchodzących w skład Narodowego Systemu Szlaków. Największą jednostką w gestii National Park Service jest Park Narodowy Wrangla-Świętego Eliasza na Alasce o powierzchni ponad 53 tysięcy km², zaś najmniejszą jest muzeum narodowe pamięci Tadeusza Kościuszki w Pensylwanii o powierzchni 81m². W roku 2013, jednostki National Park Service zanotowały łącznie 273 milionów wizyt[2].