Neotomizm – współczesna wersja tomizmu, główny kierunek filozoficzny neoscholastyki, popularny w łonie katolicyzmu. Neotomiści opowiadają się za tzw. klasyczną koncepcją filozofii, akcentują różnicę między nauką a religią i sztuką; za „filozofię pierwszą” uznają teorię bytu. Istotnymi wyróżnikami neotomizmu są: realizm, pluralizm, hylemorfizm, teizm, intelektualizm, klasyczna koncepcja prawdy, umiarkowany realizm pojęciowy[1][2][3].
- ↑ WłodzimierzW. Dłubacz WłodzimierzW., O kulturę filozofii. Zagadnienia podstawowe, Mieczysław AlbertM.A. Krąpiec, Lublin: Polihymnia, 1994, s. 153, ISBN 83-85684-38-7, OCLC 749476846 .
- ↑ F. Greniuk, Neotomizm w teologii moralnej w ocenie magisterium Kościoła, „Studia Theologica Varsaviensia“, 29, 1991, 2, s. 137-149.
- ↑ K. Szocik, Mariana Morawskiego koncepcja wychowania do życia w państwie, „Polska Myśl Pedagogiczna“, 1, 2015,
1, s. 242.