Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Nicola Porpora
| |
| Imię i nazwisko |
Nicola Antonio Porpora |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1686 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
3 marca 1768 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Nicola Antonio Porpora (ur. 17 sierpnia 1686 w Neapolu, zm. 3 marca 1768 tamże[1]) – włoski kompozytor operowy epoki późnego baroku i nauczyciel śpiewu, którego najsłynniejszym uczniem był Farinelli.
Porpora studiował w Conservatorio dei Poveri di Gesù Cristo w Neapolu[1]. Zaraz po studiach napisał pierwsze opery: L’Agrippina i Flavio Anicio Olibrio[1]. Był kapelmistrzem na dworze ks. Filipa von Hesse-Darmstadt i portugalskiego ambasadora w Rzymie, a od 1715 do 1722 w Conservatorio di S. Onofrio w Neapolu, gdzie również nauczał[1]. W 1720 w Neapolu wystawiono serenatę Angelica do libretta Pietra Metastasia, w której po raz pierwszy wystąpił Farinelli[1].
Od 1733 Porpora kierował Opera of the Nobility w Londynie, od tego czasu datuje się jego dwuletnia rywalizacja z Georgem Friedrichem Haendlem[1]. Następnie wyjechał do Wenecji, Neapolu i w końcu do Drezna, gdzie spotkał swojego kolejnego konkurenta, Johanna Adolfa Hassego[1]. W 1748 został kapelmistrzem w kapeli królewsko-elektorskiej, gdzie Hasse sprawował funkcję Oberkapellmeistra[1]. Następnie przeniósł się do Wiednia, gdzie udzielał lekcji śpiewu; jego akompaniatorem był wówczas Joseph Haydn[1]. Z Wiednia Porpora wrócił do Neapolu, gdzie został do końca życia[1].
Porpora jako kompozytor operowy był bardzo ceniony w swoich czasach[1]. Prezentował tendencje charakterystyczne dla przełomu baroku i klasycyzmu [1]. Koncentrował się na walorach głosu ludzkiego, komponując arie wypełnione elementami wirtuozowskimi i bogatą ornamentyką[1].
Previous Page Next Page
