Numidia

Ten artykuł od 2011-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Numidia

III wiek p.n.e. – 46 p.n.e.; 30–25 p.n.e.
Stolica	Cyrta
Data powstania	202 p.n.e.
Data likwidacji	25 p.n.e.
Władca	Juba II
Narody i grupy etniczne	Numidowie, Libiofenicjanie
Język urzędowy	numidyjski, punicki
Położenie na mapie świata Numidia
35°30′N 7°18′E/35,500000 7,300000
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Numidia – historyczne państwo Berberów w północnej Afryce. Obejmowało terytoria na zachód od Kartaginy i na wschód od Oranu. Później prowincja rzymska oraz prowincja kościelna ze stolicą w Milewe.

Numidia pojawia się po raz pierwszy na kartach historii pod koniec III wieku p.n.e. Podzielona była wówczas na dwa plemienne królestwa: wschodnie i zachodnie. W 206 p.n.e. władca wschodniej Numidii Masynissa poparł Rzym podczas II wojny punickiej. Dzięki przymierzu z Rzymianami dokonał podboju zachodniej Numidii. W 118 p.n.e. Micypsa dokonał podziału królestwa na trzy części. Dążący do skupienia władzy w swoich rękach Jugurta doprowadził do wojny z Rzymem (wojna jugurtyńska). Po przegranej przez Jugurtę wojnie Rzymianie oddali Numidię w lenno Mauretanii. Podczas wojny domowej w Rzymie król Juba I poparł Pompejusza. Po zwycięstwie Juliusza Cezara Numidia stała się na krótko rzymską prowincją Africa Nova.

W 30 p.n.e. Oktawian August przywrócił Numidii niezależność. W 25 p.n.e. Juba II otrzymał od Rzymian tron Mauretanii, zaś Numidia została ponownie prowincją rzymską.

Po edykcie Konstantyna (313 r.) Numidia była prowincją kościelną, której centrum było Milewe. W IV w. jej biskupem był Optat z Milewe, który zmagał się z kościołem donatystów. Na przełomie IV/V wieku w pobliskiej Hipponie biskupem był św. Augustyn. W Numidii było w tym czasie ponad sześćdziesięciu biskupów. Zgromadzili się oni w roku 416 na synodzie w Milewe poświęconym kontrowersji pelagiańskiej.