Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Obserwatorium Gemini

Obserwatorium Gemini North
Obserwatorium Gemini South

Obserwatorium Gemini (ang. Gemini Observatory) – obserwatorium astronomiczne składające się z dwóch 8,1-metrowych teleskopów optycznych, znajdujących się w dwóch różnych miejscach Ziemi. Bliźniacze teleskopy zostały skonstruowane i są użytkowane przez konsorcjum, w którego skład wchodzą Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Kanada, Chile, Brazylia, Argentyna oraz Australia. Konsorcjum jest nadzorowane przez Uniwersyteckie Stowarzyszenie Badań Astronomicznych (Association of Universities for Research in Astronomy – AURA), zaś centrala obserwatorium znajduje się w Hilo na Hawajach.

Jeden z teleskopów, Bliźniak Północny (Gemini North, zwany również Teleskopem Fryderyka C. Gilletta) znajduje się na hawajskiej górze Mauna Kea. Dzięki lokalizacji na szczycie wygasłego wulkanu o wysokości 4200 m n.p.m., posiada doskonałe warunki widokowe. Pierwsze obserwacje wykonał w 1999, a badania naukowe rozpoczęto w 2000 r.

Drugi teleskop – Bliźniak Południowy (Gemini South) – znajduje się na wysokości 2500 m n.p.m. na górze Cerro Pachón w chilijskich Andach. Dzięki suchemu powietrzu i rzadko pojawiającym się chmurom jest to najlepsza lokalizacja (znajdują się tu także inne obserwatoria, m.in. teleskop SOAR i Międzyamerykańskie Obserwatorium Cerro Tololo). Bliźniak Południowy po raz pierwszy wykonał obserwacje w 2000 r.

Bliźniacze teleskopy całkowicie pokrywają obie półkule, północną i południową. Teleskopy te należą do największych i najbardziej zaawansowanych optycznych/podczerwonych teleskopów dostępnych dla astronomów. W obu zastosowano zaawansowane technologii dostarczania obrazów wysokiej jakości, obejmujących laserowe naprowadzanie, optykę adaptacyjną oraz spektroskopię wieloobiektową. Dodatkowo, oba teleskopy pozwalają na bardzo wysokiej jakości obserwacje w podczerwieni, dzięki zaawansowanym srebrnym powłokom ochronnym zwierciadeł oraz zaawansowanym systemom wentylacyjnym. Dzięki wysokiemu stopniowi łączności sieciowej, teleskopy bliźniacze mogą być obsługiwane zdalnie, a obserwacje mogą być prowadzone gdy będą do tego najlepsze warunki atmosferyczne, redukując niepotrzebne podróże astronomów.

Według szacunków, budowa obu teleskopów kosztowała w przybliżeniu 184 miliony, a dzienna obsługa kosztuje 33 000 dolarów.


Previous Page Next Page