Okres wczesnodynastyczny w Egipcie, zwany również okresem tynickim[2] lub okresem archaicznym[3] – w historii starożytnego Egiptu etap będący bezpośrednią konsekwencją zjednoczenia górnego i dolnego państwa przez dynastię 0 w okresie predynastycznym. Był to czas ostatecznego kształtowania się kultury egipskiej, mało znany ze względu na niewielką liczbę odnalezionych tekstów i ich jednorodność[4]. Obejmował panowanie I i II dynastii w latach od ok. 3150 do ok. 2686 p.n.e.[5]
- ↑ L. i R.Adkins: The Little Book of Egyptian Hieroglyphs. Londyn: Hodder&Stoughton, 2001, s. 104. ISBN 0-340-79491-7.Sprawdź autora:1.
- ↑ M. Stępień: Bliski Wschód. W: Historia Starożytna (pod red. M.Jaczynowskiej). Warszawa: TRIO, 1999, s. 84. ISBN 83-85660-53-4.
- ↑ T.A.H. Wilkinson: Early Dynastic Egypt. Londyn, Nowy Jork: Routledge, 1999, s. 50. ISBN 0-203-02438-9.
- ↑ N. Grimal: Dzieje starożytnego Egiptu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2004, s. 58–72. ISBN 83-06-02917-8.
- ↑ I. Shaw: The Oxford History of Ancient Egypt. Oksford: Oxford University Press, 2000, s. 57–82. ISBN 978-0-19-280458-7.