Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Orzysza

Orzysza
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 38,6 km
Źródło
Miejsce okolice Jeziora Bajtkowskiego
Współrzędne

53°45′01″N 22°14′42″E/53,750278 22,245000

Ujście
Recypient Śniardwy
Współrzędne

53°48′14″N 21°51′35″E/53,803889 21,859722

Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Orzysza, nazywana również Orzyską Strugą (Arys Fliess) – lewostronny ciek IV rzędu zlewni Pisy. Długość 38,6 km, z czego ponad połowa przebiega przez jeziora. Źródła jej znajdują się w okolicy Jeziora Bajtkowskiego położonego na południowy zachód od Ełku. Początkowo płynie w kierunku północno-zachodnim, mijając po drodze jeziora:

Rzeka wpływa do jeziora Orzysz od jego zachodniej strony na wysokości wyspy Czykietówka. Od jeziora Orzysz i Wierzbińskiego płynie do jeziora Tyrkło, a następnie uchodzi do jeziora Śniardwy.

Górny bieg rzeki, płynie przez zatorfione łąki na północ od Orzysza, łączy się z kanałem Orzysz. Dolny bieg rzeki meandruje, płynąc początkowo przez łąki, a następnie przez obszar zalesiony[1].

W lutym 1361 roku podczas przeprawy przez rzekę pod Grzegorzami został rozbity przez Krzyżaków litewski oddział. W związku z tym miejsce to zostało nazwane Brodem Kiejstutowym. Rzeka jest bardzo rzadko używana przez kajakarzy, mimo że charakteryzuje się znacznymi walorami przyrodniczymi.

Na jej brzegach rośnie bujna roślinność szuwarowa, m.in. z dominacją takich gatunków jak:

W nurcie cieku rosną:

W końcowym odcinku rzeki występują łęgi olszowo-jesionowe.

Zlewnia jeziora jest zróżnicowana i porośnięta w znacznej części obszarami leśnymi Puszczy Piskiej. Pokrywa ona utwory morenowe – pagórkowate i faliste zbudowane z glin i piasków gliniastych oraz piaszczyste sandry i enklawy utworów aluwialnych oraz torfów.

Dopływy rzeki:

    • Kanał Kozielski bifurkujący ze zlewnią Dziękałówki;
    • Druglin – jezioro o powierzchni 428 ha, długości 4,4 km, szerokości do 2,3 km, maksymalnej głębokości 6 m. Linia brzegowa rozwinięta, w części północnej dwie zatoki. Na jeziorze kilkanaście wysp. Brzegi w większości niskie, miejscami podmokłe, na południu zalesione.
    • jezioro Wylewy.
Rzeka Orzysza
Orzysza w Mikoszach widok z mostku (W)
Orzysza w Mikoszach widok z mostku (E)
Orzysza spotyka się z Tyrkłem
Kolorowy brzeg Orzyszy
Rośliny w nurcie Orzyszy
  1. R. W. Pawlicki, P. Sikorski, M. Wierzba, Przewodnik po ścieżkach rowerowych, Ziemia Orzyska, Orzysz 2004, ISBN – 83-914508-0-5, s.122

Previous Page Next Page






Orzysza LLD

Responsive image

Responsive image