park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Położenie | |
Data utworzenia |
1944 |
Powierzchnia |
3242,2 km² |
Odwiedzający |
316 953 (2013)[1] |
Położenie na mapie Teksasu | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
29°15′00,00″N 103°15′00,00″W/29,250000 -103,250000 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Big Bend (ang. Big Bend National Park) – park narodowy położony w USA, w stanie Teksas. Utworzony został w 1944, obejmuje swoją powierzchnią ponad 3242 km² (801 163 akrów)[2] i jest zarządzany przez National Park Service. Nazwa pochodzi od zakola granicznej rzeki Rio Grande, przez co cały rejon nosi nazwę Krainy Wielkiego Zakola[3]. Park ze względu na swe oddalenie (głębokie południe Teksasu) nie należy do często odwiedzanych, a liczba odwiedzających w kolejnych latach XXI wieku zwykle nieznacznie przekraczała 300 tys. osób rocznie[1], podczas gdy w każdym z pierwszych dziesięciu najpopularniejszych parków przekracza dwa miliony turystów[4]. Park Narodowy Big Bend jest największym obszarem chronionym w Stanach Zjednoczonych i w całości znajduje się na pustyni Chihuahua[5]. Centrum parku zajmują góry Chisos Mountains z najwyższym szczytem Emory Peak (2385 m n.p.m.)[6].